Pagina's

zaterdag 31 december 2016

Met de billen bloot

O jee, had ik mij net voorgenomen niks meer te kopen, kom ik een goede deal tegen die ik niet kan weerstaan.

In januari komt er een nieuwe set uit van Lego Architecture, namelijk deze.
Had ik al gezegd dat wij gek zijn op Lego? ;)

Aangezien ik ook al drie keer op vakantie ben geweest naar London, móest ik deze hebben.

De prijs op deze site is al heel laag, maar ik kon ook nog gebruik maken van de kortingscode WELKOM waardoor er nog eens €10 vanaf ging.
Voor de geïnteresseerden: de code is geldig tot vandaag en geld alleen voor producten die door Amazon zelf verkocht worden, externe leveranciers doen niet mee.

Nu ben ik wel nog aan het prakeseren wat ik met de set ga doen als hij binnen is, waarschijnlijk berg ik hem op voor een speciale gelegenheid en daardoor valt hij stiekem onder de uitzonderingen die ik maak met de challenge.

En dan ga ik mij nu afmelden voor alle nieuwsbrieven in mijn mailbox, het blijkt maar weer dat de verleiding erg groot is!

Hebben jullie ook een verzameling die je graag uitbreidt waardoor het moeilijk is weerstand te bieden aan goede aanbiedingen?

vrijdag 30 december 2016

Achter de schermen

Ik kreeg de vraag wat wij 's nachts doen als we moeten werken, reageerder N. wist niet dat dat gebeurde in een supermarkt.

Ik heb hem uitgebreid beantwoord maar dacht dat het misschien wel leuk zou zijn er ook even een blog aan te wijden.

Wij beginnen dus 's nachts om 3 uur met werken, met 3 personen; de magazijn medewerker, een groente medewerker en een vers medewerker.
Om 5 uur beginnen er ook 2 brood medewerkers (op zaterdag al om 4 uur) en een uur voordat wij open gaan beginnen er 2 kassa medewerkers met het tellen van de lades.

De magazijn medewerker rijd het fust naar buiten en scant het in zodat het met de vrachtwagen mee terug kan. Die vrachtwagen komt al rond half 4/4 uur met een versvracht.
Na het lossen maakt hij de winkelvloer schoon met de dweilwagen tot de volgende wagen komt met houdbaar (dat zijn alle voorverpakte, ongekoelde producten).
De karren daarvan die erg door elkaar staan, splitst hij per pad.

Ikzelf begin als vers medewerker met het codeboek, aan de hand van de terminal controleer ik of de datum die daarin staat ook nog in het vak aanwezig is, zo niet dan zet ik de eerstvolgende datum erin en anders prijs ik het artikel af.
Dan help ik met het lossen van de versvracht en splitst ik de karren die erg door elkaar staan voor de 7 verschillende afdelingen.
Daarna begin ik met vullen.

De groente medewerker begint met het controleren van de onverpakte groente en fruit op de tafels, of de kwaliteit nog voldoende is.
Ook hij helpt met lossen en gaat daarna de tafels vullen.

Tussen 4 en 5 komt het verse voorverpakte brood binnen, 1 brood medewerker begint met het vullen daarvan, de andere medewerker bakt de broden en snacks af die wij ovenvers in de winkel hebben.

Ook om 6 uur komen er collega's binnen van alle afdelingen die beginnen met vullen.

Pas om 8 uur en op zaterdag om 7 uur gaan wij open.

Met de feestdagen komt de vracht nóg eerder, waardoor wij dus vorige week en vannacht al om 1 uur beginnen met werken. Mag het duidelijk zijn dat ik veel koffie drink tijdens het werken ;)

Zelf ben ik dan om 8 uur klaar en daarna ben ik 2 weken vrij!
Die zal ik nodig hebben om mijn doel van januari te halen; het bijwerken van de administratie.

Wat vonden jullie van dit kijkje achter de schermen?

donderdag 29 december 2016

Jaardoelen

Op andere blogs lees ik over jaardoelen.
Ik vind een jaar altijd een lange tijd om daar een doel voor te hebben.
Ok, wij hebben de challenge en wij willen ons eigen huis kopen dus dat zijn wel lange termijn doelen, maar in een jaar kan er een hoop gebeuren waardoor er wel eens wat bijgesteld moet worden.

Zo dacht ik begin vorig jaar nog dat mijn doel minder werken zou zijn. Althans, in mijn loondienst baan, omdat dat mij zo zwaar viel en ik hoopte met mijn eigen bedrijf misschien genoeg op te kunnen bouwen om misschien zelfs helemaal te stoppen.

Maar nu ben ik zelfs meer aan het werk en hoop ik er ook nog een contract verhoging uit te kunnen slepen waardoor het kopen van een huis misschien weer wat makkelijker word.

Mijn eigen bedrijf is leuk voor erbij maar tenzij ik er een fysieke winkel mee begin denk ik daar voorlopig niet genoeg mee te verdienen om van te kunnen leven.

Ik concentreer mij in ieder geval nu op januari, waarin we de administratie gaan bijwerken zodat er in maart direct aangifte gedaan kan worden en wij dat geld zo snel mogelijk binnen hebben.

Pas als dat gedaan is ga ik door met het volgende doel.

Kijken jullie wel ver vooruit of laat je het ook meer op zijn beloop gaan?


woensdag 28 december 2016

Verjaardagen

Dat wij met kerst zelf thuis blijven wil niet zeggen dat wij deze periode niet met familie samen zijn.

Mijn moeder is namelijk de 23ste jarig en daar gaan we (tussen het werken door) wel heen.
Mijn neefje is de 24ste jarig en dat word altijd wat later gevierd dus daar gaan we vandaag heen.

Mijn zus heeft gevraagd of ik een taart voor hem wil bakken met een papegaai erop dus ik ga gauw aan de slag!

Fijne dag allemaal :)

dinsdag 27 december 2016

Kerst en geld

Wij hebben het dus simpel gehouden voor kerst; een klein kadootje voor de kinderen, een afgeprijsde gourmetschotel en stoofpeertjes met afgeprijsde varkenshaas.

Dat laatste staat voor vandaag op het menu, man en ik voelde ons gisteren allebei niet lekker en hebben noodles gegeten. Voor de kinderen hebben we wentelteefjes gemaakt met bewaarde korstjes uit de vriezer, daar worden ze gelukkig heel blij van want het smaakt naar pannenkoeken!

Maar ik geef ook extra geld uit met kerst, alleen niet aan onszelf.
Zo heb ik meegedaan aan de kerstactie van meer geld minder stress, waarvoor ik dingetjes heb gekocht maar ook dingen die ik al had in het pakket heb gestopt.
Ik koop voor de katten van iemand die ik eerder dit jaar via facebook heb leren kennen Bach resceuspray omdat ze zo bang zijn voor vuurwerk en hij zelf door de begrafenis van zijn ouders in de schuldsanering zit, uiteraard gaan daar ook nog wat bakjes kattenvoer bij.
Ik heb ook geld overgemaakt naar deze familie: http://www.ad.nl/rotterdam/inzamelingsactie-voor-vervoer-overleden-tymek-3-naar-polen~ab0e1d4c/

Kerst is dé tijd van het jaar om ook wat voor een ander te doen, maar eigenlijk kan dat het hele jaar door.
In augustus heb ik mijn zus (die ook niet stil zit bij tegenslag) en haar gezin die door pech een grote schuld hebben meegenomen naar de dierentuin, met ons abonnement kon dat met korting dus iemand helpen hoeft niet eens veel geld te kosten.

Sowieso is een helpende hand bieden altijd gratis en de dankbaarheid van mensen is groot.

Met onze challenge het aankomende jaar komt mensen helpen met geld of gekochte spullen wel op een laag pitje te staan, maar als ik tegen iemand aanloop die hulp nodig heeft zal ik het zeker niet laten!

Helpen jullie makkelijk mensen uit je omgeving?
Of vind je dat lastig en geef je daarom aan goede doelen?


maandag 26 december 2016

Het kerstgevoel

Ik vind kerst best leuk, of in ieder geval het idee achter kerst;
Mooie lichtjes in de donkere dagen, gezellig samenzijn en natuurlijk lekker eten.

Maar voor ons staan de kerstdagen in het teken van bijkomen.
Ik met mijn werk in de supermarkt en mijn man als muzikant met kerstconcerten;
Het is allemaal erg druk en daarom hebben wij al jaren geleden besloten dat we met kerst thuis blijven.
Alleen als we de tijd, energie en zin kunnen vinden om nog een bakkie te gaan doen bij de familie, doen we dat.

Ondertussen weet ik dat we het deze kerst overslaan.
Gisteren kreeg ik migraine en vanmorgen werd ik ook wakker met hoofdpijn (die nu gelukkig weer over is), het is allemaal veel te druk geweest.

Door de overname op mijn werk ben ik de afgelopen tijd ook extra aan het werk geweest waardoor ik zelfs mijn huis niet versierd heb.
Geen lichtjes in het raam, niet mijn kerst bakken op tafel en in het kleine boompje wat we hebben gekocht hangen alleen zuurstokken die de kinderen er met de gastouder in gehangen hebben.

Gelukkig hebben de kinderen het wel naar hun zin, ze hebben gisteren de hele dag met Lego gespeeld, ze hadden ook een klein setje gehad voor de kerst, en ze vermaken zich met het kijken van kerst afleveringen op tv.

Gisteren hebben we als gezin gegourmet (vlees afgeprijsd gekocht na Sinterklaas en ingevroren), al moest ik halverwege vanwege de migraine wel gaan liggen.

Vandaag ga ik stoofperen maken en tulband voor mijn hulp, daar heb ik wel zin in!

Ik denk dat het maar voor weinig mensen is weggelegd, een échte kerst zoals het bedoeld is.
Bij de meeste mensen brengt het een hoop stress met zich mee, door het koken van een uitgebreid kerstdiner of het verplicht langsmoeten bij familie waarmee je een ingewikkelde relatie hebt, of het juist alleen zijn en je eenzaam voelen.

Van mij mogen ze het dan ook afschaffen, die 2 vrije dagen plan ik dan liever zelf in.

Ook staat het mij als consuminderaar tegen dat mensen met deze dagen zonder te knipperen een pond vlees van €15 in hun kar gooien, of een soesjes toren van €10 waarbij het de vraag is of iedereen het wel echt lekker vind.
Lekker eten kan altijd en wil je veel geld uitgeven, kook dan eens extra veel zodat je oudere buurvrouw die niet meer kookt ook lekker mee kan eten.

Nee, kerst is niet ons feestje.

Wij vieren feest in februari, als wij 12,5 jaar getrouwd zijn :)

Wat vinden jullie van kerst?

zondag 25 december 2016

Kerstwens

Even geen lange zware stukken vandaag, maar ik wens iedereen:

Een vrolijk kerstfeest!

Ik heb mijn jongens nog even verwend met een klein kadootje :)

Doen jullie nog aan kerstkadootjes of steek je gewoon extra tijd in het gezellig samen zijn ?

zaterdag 24 december 2016

Slechte werkomstandigheden

Bij voorbaat excuses voor het lange stuk

Vanmorgen begon ik om twee uur 's nachts met werken en was om kwart over negen klaar.
Ik vind dat fijn, want ondanks dat ik dan overdag nog wat slaap, ik ben wel thuis en heb de mogelijkheid zelf mijn dag in te delen.

Ruim 16 jaar geleden begon ik op 14-jarige leeftijd met werken in een bekende supermarkt en ik werk daar nu nog steeds, al ging dat niet zonder slag of stoot.

Toen ik 16 was begon ik aan een 1-jarige MBO opleiding detailhandel, betaald door het moederbedrijf van deze supermarkt.
Eind dat jaar werd bekend dat ons filiaal werd overgenomen door een franchise ondernemer, die daarnaast nog 2 filialen zou hebben.

In Nederland is het best goed geregeld voor werknemers, zeker die met een vast contract.
Wij kregen de eerste 3 jaar na de overname nog winstuitkering, koffiepauze vergoeding omdat die tijd onbetaald zou worden en wasvergoeding omdat onze kleding niet meer centraal gewassen zou worden maar wij het mee naar huis moesten nemen.

In het begin leek de overname in ons voordeel te werken; er werden mensen ingezet om de winkel netjes te houden en we deden aan diverse wedstrijden mee en wonnen ook regelmatig. Een goedgevulde winkel waarin de klant centraal stond.

Maar op een gegeven moment ging het bergafwaarts met het personeelsbeleid, jarenlang hebben wij steeds een klein stukje in moeten leveren totdat we op ons tandvlees liepen en het ook met mij persoonlijk steeds slechter ging; ik wilde daar weg!

In de tijd dat ik mijn opleiding deed ging het niet heel goed met mij, ik was vaak moe en daarom liep het op het werk ook niet lekker. Ik rustte in mijn vrije tijd veel uit en daarom ging het na een tijdje weer beter.
In de jaren daarna trouwde ik en werd ik zwanger, het werken begon mij weer zwaar te vallen en ik werd continu 3 avonden achter elkaar ingepland ondanks dat ik regelmatig aangaf dat dat te zwaar was en ik andere tijden wilde hebben.
Toen ik terug kwam van zwangerschapsverlof mocht ik niet terug naar de winkelvloer omdat ze niet meer tevreden waren over mijn tempo en werd ik achter de kassa gedumpt.
Ik vind de kassa best leuk hoor, maar ik kan niet tegen het lange stilzitten.

Ons tweede kind werd geboren en vrij snel nadat ik weer aan het werk ging, kwam ik terug op de winkelvloer omdat de leidinggevende van het vers zo blij met mij was als ik kwam helpen. Achter de rug van de baas om ben ik toen van afdeling gewisseld, waar hij achteraf toch blij mee was.

Na de komst van het derde kind kon ik niet direct voldoende opvang krijgen voor de jongste en hij stond voor 1 middag op de wachtlijst. In eerste instantie werkte ik die middag dus niet.
Toen ik die wel weer kon gaan werken werd ik niet ingepland en voor ik het wist stond ik ver in de min met mijn uren!
Na een flinke discussie op kantoor kon ik die uren in gaan halen door extra te werken als ze mij nodig hadden, al vind ik nog steeds dat een deel van die uren hun schuld was en dat ze die kwijt hadden moeten schelden.
Ook waren wij inmiddels bezig aan leidinggevende nummer 4 op de afdeling in 2 jaar tijd en daar had ik regelmatig ruzie mee, onder andere omdat die mij te weinig inplande; ik had een contract van 25 uur en ik kreeg roosters waar ik er maar 11 uur opstond!

Bij leidinggevende nummer 5 werd er van hogerhand besloten dat mensen met een vast contract niet meer mochten overwerken, daar moesten ze jongeren met een nul-uren contract voor inzetten.
Mijn uren waren nog steeds niet ingehaald en ik mocht dat nu alleen door mijn contracturen te werken, waarbij ze de ADV die elke week word afgeschreven omzette in tijd-voor-tijd.
In die periode hebben ze verspreid over de 3 filialen 40 mensen op kantoor geroepen met de mededeling dat ze niet tevreden waren en ze met een ontslagvergoeding konden vertrekken.
Hier hadden ze extern iemand voor ingehuurd die ik voor de rest van deze blog JW zal noemen.
Een paar mensen zijn hier ingetrapt en zijn gegaan en dat waren er blijkbaar genoeg want de rest mocht toch blijven.

Bij leidinggevende nummer 7 was het ineens een probleem wanneer ik zou werken en daar onstond ruzie over.
Uiteindelijk ben ik toen maandag-donderdag-vrijdag hele dagen gaan werken terwijl donderdag eerst een kortere dag was waarbij ik vroeg naar huis kon.
Dat viel mij zwaar en toen mijn uren eindelijk waren ingehaald wilde ik terug naar mijn oude tijd op donderdag zodat ik meer rust had tussen die 2 dagen in.

Leidinggevende nummer 8 was het daar niet mee eens en wilde dat ik later zou beginnen op donderdag want dat moest dan ook maar helpen.
Het hielp niet en tegen de tijd dat het kerst was dronk ik een krat bier per week leeg omdat ik stijf van de spanning stond en dat de enige manier was dat ik nog kon slapen.
In januari heb ik toen aangegeven dat als mijn tijden niet zouden veranderen, ik mij ziek zou gaan melden.
Daarop moest ik op kantoor bij JW komen, die zou mij wel eens vertellen hoe ik mijn zaakjes moest regelen en dat ik dan maar minder moest gaan werken en mijn man wat meer en dat ik voor mijn geldproblemen maar een budgetcoach moest inschakelen, allemaal geen optie in mijn situatie, maar die aanpassing van die werktijden wél.
Na flink wat discussie werden mijn tijden dan toch aangepast en ging het snel beter.

Thuis kwam ik ook beter aan mijn dingen toe, maar ik deed teveel en voelde mij een jaar later weer net zo slecht.
Daarom heb ik aangevraagd om 2 uur ouderschapsverlof op te nemen op vrijdagmiddag en weer volgde een discussie.
Leidinggevende nummer 9 wilde weten of ik dan over een half jaar ook de maandagmiddag vrij wilde hebben?!!
Dat vonden ze nogal een probleem want de diepvriesvracht komt 's middags en ik ben van de diepvries werd er gezegd... Misschien moesten ze dan maar eens iemand anders voor diepvries gaan zoeken en mij bijvoorbeeld 's nachts laten werken, maar dat mocht niet want ik was te duur.
5 maanden later mocht ik eindelijk die 2 uur ouderschapsverlof op gaan nemen waarbij ze nog wel geprobeerd hebben mij een contractverlaging aan te smeren in de hoop dat ik dat niet door zou hebben.

Bovenop dit alles was werken ook niet eens leuk meer, we mochten niks en liepen overdag met veel te weinig mensen omdat veel oudere eruit waren gewerkt, zodra er iemand ziek werd hadden we een probleem want mensen met een vast contract mochten niet bijgebeld worden en de jongeren met een nul-uren contract zaten op school.
We moesten maar een tandje harder lopen, maar we liepen al een tandje harder omdat er minimaal werd ingepland!
Ik liep ondertussen weer bij een psycholoog omdat ik in een dip was geraakt waar ik niet meer zelf uitkwam.

En toen ineens, was het voorbij!
De franchisenemer heeft de filialen weer verkocht aan het moederbedrijf en na 13 jaar steeds te hebben ingeleverd krijgen we nu onze vrijheid terug!
Er ging een grote zucht van verlichting door het filiaal heen:

Hoera! Er worden weer ouderen aangenomen voor overdag!
Hoera! We hebben weer tijd om AL ons werk te doen!
Hoera! Ik mag nu ook 's nachts gaan werken!
Hoera! We mogen weer extra werken!
Hoera! We krijgen overuren uitbetaald!
Hoera! We krijgen weer winstuitkering!
Hoera! Onze koffiepauzes worden weer doorbetaald!
Hoera! Onze kleding word weer centraal gewassen!

Ja, ik denk dat ik het nu nog wel een paar jaartjes volhoud daar :)

vrijdag 23 december 2016

Een huis vol autisten

6 jaar geleden kreeg onze oudste zoon op 5jarige leeftijd de diagnose klassiek autisme.
Zelf hadden wij niks gemerkt aan onze zoon en de stap naar het centrum van autisme was op aandringen van school. Tijdens de onderzoeken die ook bij ons thuis en op school plaats vonden zei de onderzoekster ook tegen ons: Ik snap dat jullie het probleem niet zien, hij is thuis een heel ander kind dan op school, rustig en happy.
Ik voelde altijd heel goed aan wat hij nodig had en speelde daar op in; ik vond het normaal dat hij een vast ritme nodig had en wij hem moesten voorbereiden op afwijkende activiteiten, wij wisten niet beter. Hulp van buitenaf bij ons thuis hebben wij altijd afgehouden, wij waren niet degene die problemen met hem hadden.
Daarbij is hij ontzettend lief en huilen deed hij alleen als het hem te druk werd, ik vond hem ook een makkelijke baby, peuter en kleuter.
Naarmate hij ouder werd begonnen wij ook de autistische kenmerken te zien, alsof het erger werd, en de beperkingen die daarbij komen kijken.
Hij stroomde door naar het speciaal basisonderwijs waar hij 3 jaar gezeten heeft, daarna is hij naar het cluster 4 onderwijs gegaan omdat ze qua leren een beetje vast waren gelopen met hem en hem niet meer voldoende begeleiding konden geven.
Inmiddels heeft hij, hij is nu 11, ook medicijnen omdat hij erge concentratieproblemen heeft, wij wilde hiermee starten voordat hij naar de (wel een speciale) middelbare school zou gaan zodat we het in alle rust konden afstellen.

Onze middelste zoon had vanaf het begin af aan concentratieproblemen op school en hij was regelmatig zo moe dat hij een rits onderzoeken in het ziekenhuis heeft gehad om een lichamelijke oorzaak uit te sluiten.
Uiteindelijk hebben we hem laten onderzoeken op ADHD, hij was toen ook 5 en omdat hij zo jong was zijn sommige onderzoeken mislukt.
ADHD hebben ze wel uitgesloten, ze hebben toen alleen vastgesteld dat er sprake was van een ontwikkelingsstoornis, waarschijnlijk PDD-NOS, wat eigenlijk de verzamelnaam is voor alle vormen van autisme die geen eigen naampje hebben (zoals klassiek of asperger).
Ook hij stroomde door naar het speciaal basisonderwijs en omdat hij daar zo goed op zijn plek zit hebben we het laten rusten, een diagnose komt later nog wel een keer.
Ook hij is een lieve jongen, die graag knuffelt, heerlijk kan spelen en die je heel makkelijk gelukkig kan maken.
Hij is nu 9 en sinds wij een aflevering van het klokhuis* hebben gezien over autisme vraagt hij regelmatig aan mij of hij dat ook heeft, dus voor hemzelf willen we hem wel weer laten onderzoeken. Tijdens het kijken van de aflevering werden zijn ogen steeds groter omdat hij er zoveel van herkende totdat hij uiteindelijk uitriep: Mama! Heb ik dat ook?!!
*helaas bevatte de aflevering van het klokhuis ook een aantal fouten; zo werd er gezegd dat er meer jongetjes autisme hebben dan meisjes. Dit is niet waar, de schatting is dat er evenveel meisjes zijn die het hebben maar dat dit vaker onontdekt blijft of ze er pas op latere leeftijd achter komen. De hersenactiviteit van een autistisch meisje komt niet overeen met die van een autistische jongen, maar met die van een normale jongen.

Onze jongste is een ongeleid projectiel, doet alles wat er in hem opkomt en is altijd overal mee bezig behalve hetgene wat hij moet doen.
Er is hier regelmatig in wanhoop geroepen: trek nou je schoenen aan! Eet nou je eten op! Kom nou naar beneden! Enzovoortsenzovoorts...
Ook hij zit nu op het speciaal onderwijs, er is nog getwijfeld of hij niet direct naar het cluster 4 onderwijs moest, maar wij wilden het eerst zo proberen en dat is een prima keuze gebleken.
Omdat hij pas 6 is hebben we hem nog helemaal niet laten onderzoeken en dat vinden wij voorlopig ook niet nodig, het gaat heel goed op school en thuis gaat het ook prima. Hij is vrolijk, grappig en spontaan en meestal ook heel lief ;)

En als laatste heb ik ruim 3 jaar geleden ook de diagnose autisme gehad, op 27 jarige leeftijd (iets met meisjes en latere diagnoses, hier kun je daar meer over lezen, het is voor mij een zeer herkenbaar verhaal!).
Ook voor mezelf dacht ik eerst aan ADHD vanwege concentratieproblemen en het feit dat ik zo snel opgebrand ben, hier zal ik later nog een blog aan wijden.
De uiteindelijke diagnose was dat ik hoogfunctionerend autist ben, wat inhoud dat ik mijzelf dankzij mijn intelligentie zodanig heb aangepast in deze wereld dat het op het eerste gezicht lijkt alsof ik normaal ben, des te meer last had ik er zelf van dat dat dus eigenlijk niet zo was.

Mensen verwachtten altijd dat ik en mijn man het maar moeilijk hebben in zo'n huis met autisten, maar dat is helemaal niet zo! Het moederschap is mij nooit zwaar gevallen en dat ik zelf autist ben betekend eigenlijk alleen maar dat ik dingen herken en het beter begrijp.
Wat mij wel zwaar valt is zelf autist zijn, ik loop tegen problemen aan die normale mensen niet hebben maar ik moet wel functioneren in een normale wereld.
Volgende week zal ik hier een blog over schrijven.

Zijn er hier nog meer mensen die ervaring hebben met autisme?
Of ken je het alleen van naam maar weet je niet wat het inhoud?
Als je vragen hebt over autisme, stel ze gerust! Sommige vragen zal ik direct beantwoorden, andere behandel ik later in mijn blog.

donderdag 22 december 2016

Wensen uitstellen

Gisteren kreeg een reactie of ik tips had om je wensen uit te stellen, soms moeten dingen toch gewoon worden aangeschaft.
Het is ook niet zo dat wij die 7 jaar helemaal niks hebben aangeschaft, sinterklaas is bijvoorbeeld altijd doorgegaan, zij het in afgeslankte vorm.

De eerste tip die ik heb is: minimaliseer je spullen!
Ik houd van een opgeruimd huis, ook al is het hier zelden spic en span, minder spullen en minder rommel zorgt voor rust in je hoofd.
Je kan namelijk heel onrustig worden van je wensen uitstellen en op een andere manier rust creeëren helpt daarbij.
Ook zullen tijdens het opruimen en spullen weg doen, je wensen veranderen; leek het vorige maand nog alsof je die set glazen heel erg nodig had? Tijdens het opruimen kom je er misschien achter dat je ook best de bekers kunt gebruiken die al in je keukenkastje staan of nog mooier: dat er tussen al je spulletjes nog glazen zaten!

Het beste wat je kunt doen als je in geldnood zit, is je overbodige spullen verkopen.
Dat kan via marktplaats, op facebook in diverse verkoopgroepen of je kan een keer op een rommelmarkt gaan staan.
Ben je bezig met het afbetalen van je schulden, gebruik de helft van de opbrengst dan daarvoor, maar houd de andere helft apart.
Gaat je fietsband dan zodanig stuk dat er een nieuwe op moet, iets wat je dus niet kunt uitstellen, gebruik de apart gehouden helft dan daarvoor.
Wil je koekjes kopen voor jezelf of voor bezoek maar zit er geen ruimte in je boodschappenbudget, dan kun je ook een keertje dit potje gebruiken, zodat het nog een beetje leuk blijft.

Tip 2 is minder leuk: accepteer de situatie waar je in zit.
Wij hebben hier dus 6 jaar gewoond zonder poortdeur om onze achtertuin af te sluiten.
Ook de buren vonden dit vervelend omdat wij op de hoek zitten en ze dus langs onze open tuin liepen. Uiteindelijk heeft het plaatsen van de poort €850 gekost, omdat wij een schuifdeur moesten vanwege de nauwe doorgang tussen de schutting en de schuur. Dit geld hebben wij in die 7 jaar nooit kunnen missen!
En soms is dat dan gewoon zo, daar kan je je heel druk over maken, maar je kan het ook een poosje naar de achtergrond schuiven totdat het wel kan.
Focus op de dingen die wél kunnen!

Tip 3: beloon jezelf!
Toen wij financieel in zwaar weer kwamen zijn wij gestopt met roken, de realisatie dat het gewoon niet langer kon kwam toen wij meer stonden af te rekenen voor shag dan dat we net hadden uitgegeven aan boodschappen.
De eerste paar maanden hebben wij iedere week iets lekkers gekocht voor onszelf en de kinderen om te vieren dat wij waren gestopt, meestal nam ik afgeprijsd gebak mee om de kosten nog een beetje te drukken.
Heb jij ook iets moeten schrappen omdat het te duur werd en je moest bezuinigen, zoals niet meer uit eten gaan omdat dat echt te duur is geworden?
Beloon jezelf dan voor het aanpassen van je dure/slechte gewoontes, hoe vaak en hoe je dat doet hangt natuurlijk van jezelf en je portomonee af, je zou iedere week zelf patat kunnen bakken maar je kan ook eens in de maand een doosje lekkere chocolaatjes halen.

Tip 4: zet eens (kort) een tandje bij.
In het jaar dat ons inkomen terugviel, hebben wij alles aangepakt wat we konden vinden aan werk.
Ik ben huis-aan-huis kranten en folders gaan lopen (het was onze eigen wijk en de kinderen gingen gewoon mee zodat er geen opvang geregeld hoefde te worden) en ik heb later nog invalwerk gedaan voor de ochtendkrant, naast mijn part-time baan in de supermarkt. Mijn man is post gaan lopen op zaterdag naast zijn bedrijf.  Dit hebben we lang volgehouden maar we zijn nu opgelucht dat we dit allemaal weer kunnen opzeggen.
En nu denk je misschien; maar ik werk al zo hard en veel.
Het is natuurlijk niet zo dat je jezelf helemaal moet opbranden, maar spreek eens een korte periode met jezelf af waarop je iets extra's uitprobeerd, zoals een halfjaar contract bij de post op zaterdag, en kijk of je dat volhoud (kan natuurlijk ook iets heel anders zijn, zoek vooral iets wat bij jou past!). Zo niet, dan verleng je je contract niet maar heb je toch mooi €900 verdiend!
Dat kan dan mooi in de aflossing van je schulden waardoor je lasten weer omlaag gaan of in je buffer die je dan kunt aanspreken als je niet rondkomt. En dan ben je alweer een stapje dichterbij het vervullen van je wensen.

Wat vinden jullie van deze tips en hebben jullie er zelf misschien ook nog een paar?



woensdag 21 december 2016

Koffie

Ik ben een ontzettende koffie liefhebber;
Ik drink 4 tot 8 koppen per dag, heel slecht ik weet het, en dan ook nog met (ongeveer, want ik heb een strooibusje) 2 klonten suiker erin.

Ik drink de eerste 2 koppen koffie om op te starten, dat gaat altijd heel moeizaam bij mij, de rest drink ik omdat ik het ook gewoon lekker vind.

Vaak begin ik de dag met gewone koffie en schakel rond het middaguur over op 'lekkere koffie', cappuccino of latte macchiato van de Buisman, in mijn ogen iets milder in cafeïne.

Maar nu is het einde van mijn busje cappuccino in zicht en begin ik te twijfelen;
Haal ik nog nieuwe?

Want het is in verhouding volgens mij wat duurder dan gewone koffie en daarom luxe.
Vind ik in dit geval dat ik (ook) in het nu moet leven, of pak ik de besparing?

Moet ik sowieso misschien proberen minder koffie te drinken, want het is duur en ongezond.
Dat lijkt mij moeilijk, want als ik eenmaal begin met koffie drinken pak ik ook heel makkelijk een volgend bakkie. Het is net als met roken; alles of niets, minderen werkt niet.

Helemaal stoppen met koffie leverde mij de vorige keer flinke hoofdpijn en na drie dagen ondragelijke pijn in mijn benen op waardoor ik niet stil kon zitten.
Ik had in eerste instantie niet eens door dat dit door gebrek aan koffie kwam, ik was ziek geweest, had drie dagen op bed gelegen en wijtte het daaraan. Van de huisarts kreeg ik Parkinson medicijnen voor mijn rusteloze benen.
Nog voordat ik die medicijnen had genomen nam ik toen mijn eerste bakkie koffie na drie dagen en de pijn in mijn benen trok vrijwel direct weg!
Hoe bedoel je verslaafd?!!

En nu denk je misschien: wat een geneuzel over koffie! Maar dit geld natuurlijk voor meer dingen, wat zet ik wel op mijn basislijst boodschappen en wat niet?

Ik heb in ieder geval al jaren de afspraak met mezelf staan dat ik dit en nog andere dingen alleen in de aanbieding haal, dus die besparing is er al.
En nu is dit toevallig een A-merk maar bijna alles op mijn basislijst is het goedkoopste merk.

Wat zouden jullie in mijn geval doen?

dinsdag 20 december 2016

Ons eigen huis kopen

Ons doel is dus om ons huurhuis waar wij op dit moment in wonen, te kopen.

Volgens de hypotheek berekeningen op internet kunnen wij ongeveer €170.000 lenen,
terwijl ons huurhuis rond de €230.000 moet kosten.
En hoewel je altijd iets meer kan lenen als je met de bank gaat praten en wij ons huis VON kunnen kopen omdat wij de eerste bewoners zijn van dit nieuwbouwhuis, is dat toch een flink gat!

Ons plan is om als wij €20.000-€25.000 spaargeld hebben, ons te gaan oriënteren en met banken te gaan praten wat de mogelijkheden zijn.
We hopen dat als wij zoveel geld hebben de hypotheek iets hoger afgesloten kan worden omdat er al een deel risico wegvalt voor de bank.
Ook ga ik mij nog verdiepen in de mogelijkheden voor een starterslening van de gemeente; maximaal een bedrag van €30.000 bovenop je maximale hypotheek waar je de eerste 3 jaar geen rente en aflossing op hoeft te betalen en daarna naar draagkracht.
Ik weet dat 1 van de voorwaarden is dat je nog nooit eerder een huis gekocht mag hebben, daar voldoen wij aan.
Maar in sommige gemeentes geld er een maximum leeftijd voor de aanvragers, dus ik moet nog uitzoeken of dat hier ook zo is.
Mijn man is namelijk al 47, ik ben pas 31.

Er zitten natuurlijk genoeg voordelen aan huren; zo hoef je zelf niet voor het onderhoud te betalen, als er iets is met jouw woning krijg je vervangend onderdak aangeboden en je hebt geen schuld (althans, geen hypotheek, het zou natuurlijk kunnen dat je wel andere schulden hebt maar wij in ieder geval niet)

Toch hebben wij genoeg redenen om te willen kopen:
- wij betalen €750 aan huur en dit zal de komende jaren alleen maar stijgen, we zouden ongeveer hetzelfde aan hypotheek betalen met mogelijkheid die lasten omlaag te krijgen door extra af te lossen.
- wij sparen op dit moment wel, maar niet voor het pensioen van mijn man die dus ZZP-er is.
Tegen de tijd dat hij met pensioen gaat willen wij onze lasten zo laag mogelijk hebben door (extra) afgelost te hebben op ons huis met daar tegenover een flinke spaarpot zodat ik ook zo min mogelijk hoef te werken.
- als wij ons huurhuis kopen betekend dat we niet hoeven te verhuizen; fijn!
Daarbij krijgen wij als huurders korting op de koopprijs.
- alle dingen die wij nog willen opknappen/verbouwen in dit huis betekend dat onze woning meer waard word, dat zie ik toch liever zelf terug dan dat het later naar de woningbouw gaat...
- ook als later de kinderen gaan studeren is het fijn lagere lasten te hebben, voor de kinderen sparen wij nu wel apart, maar je weet nooit of het genoeg is tegen die tijd

Ik zie het niet als probleem dat er dan een groot gedeelte van ons geld vast zit in stenen, dan blijf ik er in ieder geval vanaf!
En als over 20 jaar de kinderen uit huis zijn en de hypotheek is afgelost kunnen wij eventueel kleiner en goedkoper gaan wonen, waardoor er waarschijnlijk weer een bedrag vrij komt.

Ik weet dat er ook mensen zijn die liever vermogen opbouwen dan het in stenen te stoppen, hoe denken jullie daarover?

maandag 19 december 2016

Terug in de tijd

Zo'n challenge, dat begin je natuurlijk niet zomaar, dat komt ergens vandaan.
Daarom vandaag een stukje voorgeschiedenis.

Laat ik beginnen met zeggen dat het ons niet vreemd is, dat niks uitgeven, daar hebben wij zelfs ruime ervaring mee.
En ook al hebben wij nu een doel, het is geen directe noodzaak.

Dat was het ooit wel, ook wij zijn geraakt door de crisis en wij hebben 7 jaar ons best moeten doen ons hoofd boven water te houden.
Wij hebben alles beetgepakt wat we konden krijgen aan werk, veel spullen verkocht, daarnaast weinig tot niks gekocht en zuinig boodschappen gedaan.
Alles om deze periode schuldenvrij te worden en te blijven; en dat is gelukt!

Halverwege 2015 konden wij beginnen met sparen en dat ging heel snel.
Maar die 7 jaar hadden erin gehakt en ons wensenlijstje was heel lang geworden.

Dus zijn wij eind 2015 ook weer begonnen met uitgeven, naast het sparen, dat dan weer wel.

- We zijn begonnen met een poortdeur, we hebben namelijk 6 jaar zonder gezeten, onze tuin was gewoon open, geen overbodige luxe dus
- Nieuwe opbergdozen in de woonkamer voor de knutselspullen en dergelijke, het was mijn man al jaren een doorn in het oog dat die bakken doorzichtig waren en mij dat ik er eigenlijk 1 tekort kwam.
De oude bakken zijn nu boven in gebruik voor de Lego boekjes
- Het opknappen van de woonkamer, onze muur met de tv is nu symmetrisch met CD/DVD rekken en planken aan beide kanten, een nieuw meubel onder de tv omdat het oude uit elkaar viel en 3 kleine tafeltjes in plaats van 1 grote salontafel
- kunstgras in de achtertuin; geen kale plekken meer door het badje, geen modderpoten meer in het badje en geen gras meer maaien!
- Op vakantie! Naar Legoland in Denemarken, het zal ondertussen wel opvallen dat wij gek zijn op Lego ;)
- Nieuw bureau, nieuwe nachtkastjes en een dekenkist
- Mijn aquarium heb ik terug gekregen (uitgeleend aan mijn zus omdat ik hem zelf niet kon neerzetten) en die heb ik weer opgestart, dat was een flinke investering
- We hebben een hond geadopteerd, wilde we ook al heel lang

En nu; ben ik er wel weer even klaar mee, dat geld uitgeven!
Wij hebben al deze dingen gedaan en gekocht omdat wij graag in het nu willen leven, maar nu moeten wij onze ogen ook weer gaan richten op de toekomst (hé, waar hebben wij dat eerder gehoord ;) )

Morgen zal ik schrijven over de redenen die wij hebben om ons huis te willen kopen.



zondag 18 december 2016

De Challenge

Na jaren met anderen te hebben meegelezen op diverse blogs, vond ik het nu tijd dat ik er zelf een begon.
Door de tijd heen zal ik meer over mezelf vertellen en uitweiden over mijn blogtitel, maar ik wil jullie eerst vertellen over de challenge die wij het komende jaar aangaan;

Wij willen het komende jaar (zo goed als) niks kopen!

In het nieuwe jaar doen wij nog een paar uitgaven die echt nodig zijn:
- Nieuw ondergoed voor mij, het is echt tot op de draad versleten
- Een nieuwe (misschien tweedehands) fiets voor onze oudste zoon, die is echt te klein geworden en de huidige fietsen schuiven dan allemaal een kind door
- een kraantje voor buiten zodat wij de tuin goed kunnen onderhouden, het badje kunnen vullen en de hond kunnen wassen

Een aantal regels van het 'niks' kopen, die wij onszelf moeten afvragen iedere keer dat wij iets 'nodig' hebben:
- Hebben we het echt nodig?
- Kunnen we het lenen/krijgen?
- Kunnen we zonder of kan het met iets anders?
- Kunnen we dingen waar we echt niet onderuit kunnen goedkoper oplossen?
- Kunnen we het uitstellen?

Mijn kasboek
En we hebben, vooral omdat we kinderen hebben, nog een aantal uitzonderingen:
- Kleding voor de kinderen, maar dan alleen wat ze echt nodig hebben omdat het stuk is of ze eruit zijn gegroeid (en dus niet dat ene leuke minionshirtje terwijl er al 10 shirts in de kast liggen)
Kleding voor onszelf kopen wij in principe niet, dat hebben we echt genoeg (op dat ondergoed na dan)
- Verjaardags- en Sinterklaaskadootjes; de jongste gelooft ook nog en af en toe mag je je kinderen best verwennen :)
Ons verjaardagsbudget is €30-€40 per kind (voor onze eigen kinderen, voor neefjes en nichtjes is het €15) en het Sinterklaasbudget is €100 per kind; dat lijkt veel maar dit is afgesteld op de wensen van onze kinderen met het oog op duurzaamheid, liever een grote set Lego die lang meegaat dan 5 goedkope prullen van de welbekende prijsvechters
- Wij hebben een dierentuin abonnement voor een dierentuin aan de andere kant van het land die loopt tot mei, wij willen deze graag verlengen. Wij combineren deze bezoekjes namelijk ook vaak met een bezoek aan mijn zus en haar gezin, die daar vlakbij wonen.
Verder is het traditie om daarna bij de grote gele M te gaan eten, dat houden wij er gewoon in.
- Eten en drinken word gewoon in de supermarkt gekocht, wij hebben de tijd en energie niet om zelf een moestuin te beginnen (daarover later meer) en met vijf personen kan het lastig zijn het op andere gratis manieren op te lossen. Wel hebben wij een basislijst voor de boodschappen en ga ik weer een budget opstellen, wij zijn hier al redelijk zuinig in maar ik kan er vast nog een beetje meer uithalen!
- Zakelijke kosten; wij blijven gewoon investeren in onze bedrijven, dit levert immers geld op (als het goed is). Uiteraard doen wij het zo zuinig mogelijk al betekend dat ook wel eens iets duurders kopen omdat het langer mee gaat.

Wij doen deze challenge met een duidelijk doel: wij willen ons huurhuis kopen en hebben daarvoor een flinke zak met eigen geld nodig.
Op dit moment staat onze spaarrekening op €10.000, dat willen wij halverwege het jaar verdubbeld hebben.
Daar zullen wij nog meer voor moeten doen dan alleen spaarzaam zijn, ons gezamelijk inkomen is namelijk maar €36.000 per jaar en we hebben natuurlijk flinke vaste lasten.

Daar zal ik dan ook de komende tijd over gaan schrijven.
Wat vinden jullie hiervan en zijn er nog meer mensen die deze challenge wel eens zijn aangegaan?