Vorige week heb ik zomaar zondag overgeslagen, het was een weinig bijzondere week geweest maar ik heb wel even de nodige rust gepakt waardoor ik het bloggen had laten schieten.
Deze week was heel druk, ik heb 5 dagen gewerkt waarvan 4 nachten achter elkaar en ik heb overdag dus veel geslapen.
Ook de nacht van Koningsdag moest ik werken, daar baalde ik wel een klein beetje van, vooral omdat ze het niet aan mij gevraagd hadden maar het gewoon hadden ingepland. Daar heb ik ook zeker wat van gezegd.
Ik wilde eigenlijk op de vrijmarkt gaan staan maar was er een maand geleden al achter gekomen dat dat niet kon omdat mijn man al vroeg moest optreden.
Hij moest om 12uur al weg met de auto en dan kon ik toch mijn spullen niet thuis krijgen dus ben ik maar gewoon gaan werken, ik krijg voor die dag wel 300% uitbetaald + mijn nachttoeslag.
Omdat het zo druk is geweest moet ik nu wel even goed nadenken wat ik nou eigenlijk gedaan heb deze week, het is een beetje vaag geworden ;)
- maandag moest ik werken van 6 tot 15 uur, maar ik kon om 11 uur al naar huis, dat is toch prettig!
- dinsdag ben ik de hele dag bezig geweest aan de boekhouding en woensdag was het helemaal af, heerlijk!
- dinsdagavond kwamen mijn vriendinnen weer langs, we hebben aardig bijgekletst, normaal zitten ze iedere week bij mij maar daar hadden we het de laatste tijd een beetje te druk voor allemaal...
- mijn middelste is met zijn neefje wezen spelen die bij oma logeerde, mijn jongste heeft zich daardoor aardig verveeld de hele middag maar des te blijer was hij toen ze 's avonds weer samen konden spelen ;)
- na mijn derde nacht werken op vrijdag had ik na het slapen een flinke opleving waardoor ik 2 wassen heb gedraaid en opgehangen én we nog even flink boodschappen hebben gedaan (dat was heel hard nodig). Dan merk je dat het toch wel went dat 's nachts werken als je het wat vaker achter elkaar doet.
- ik ben tot de conclusie gekomen dat ik te weinig muziek luister vergeleken met eerst, dat komt onder andere omdat ik geen computer meer heb beneden.
Afgelopen week heb ik een leuk liedje ontdekt op de radio, dat bleek van Kensington te zijn. Toen ik die teruggevonden had klikte ik een ander liedje van hun aan en dat was een liedje wat ik 2 maanden terug had gehoord maar niet terug had kunnen vinden, dubbel geluk!
Nu ben ik fan geloof ik, hihi, en grijp ik iedere kans die ik heb om het even aan te zetten.
- mijn loonstrook kwam vrijdag online, mét vakantiegeld en personeelskorting. Ik verwachtte er niet zoveel van omdat wij bij de overname in oktober al een deel vakantiegeld gehad hadden, maar het blijkt toch ruim €800 te zijn! Plus €75 personeelskorting en het feit dat ik nu een contract van 30uur heb krijg ik aanstaande dinsdag ruim €2000 uitbetaald en daar kan de helft van naar de spaarrekening.
Zo krijg ik ten minste nog het idee dat het een beetje opschiet met dat sparen, na de APK had ik er flink de P in dat het zo langzaam ging.
- Ok, het kostte ons in maart €180, maar onze oudste is zo ontzettend gelukkig met zijn planken!
Het is heerlijk dat hij nu gewoon lekker durft te bouwen en dat ook regelmatig doet in plaats van de hele tijd achter een scherm hangen. We kunnen goed merken dat hij een stuk beter in zijn vel zit.
We hebben gister ook weer zijn Ninja Turtles Zipline opgehangen, dat wilde hij ook graag nadat we vorige week zijn kamer samen hadden opgeruimd.
Ik hoop dat dit ook betekend dat hij in de toekomst eerder zegt wat hem dwars zit, op zich is hij voor een autist best goed in het uiten van zijn emoties, op het moment dat hij boos is ofzo zegt hij dat ook gewoon, maar blijkbaar moeten we voor de diepere emoties toch wat meer graven.
- het blijft een beetje druk hier, maar ik voel mij alweer een stuk beter de laatste 2 weken. Na de verbouwing merkte ik dat de slechte weken vaker voorkwamen dan de goede en dat is soms een voorteken voor een nieuwe depressie. Maar door extra rust en het gevoel dat alle puzzelstukjes hier weer op zijn plek vallen gaat het nu weer de goede kant uit!
En dan is het nog een spannende dag vandaag!
We gaan vanmiddag kijken bij 1 van de 2 huizen die we op het oog hebben, ik ben heel benieuwd!
Wil je ook een keer je verhaal vertellen op Zomaar Zondag?
Vul dan hiernaast het contactformulier in, ik ben benieuwd naar jullie positieve inkijk in een slechte week.
zondag 30 april 2017
woensdag 26 april 2017
Hoera! Boekhouding af!
Poeh hé, ieder jaar nemen we ons voor om de boekhouding zo snel mogelijk af te ronden en naar de boekhouder door te schuiven, maar dat lukt maar zelden.
Ik neem er ook altijd wat voor vrij om het een en ander te regelen, maar er zijn dan ook vaak een hoop andere dingen die moeten gebeuren; na de drukke decembermaand loop ik altijd achter in huis.
Daarbij moet ik voor 2017 ook gewoon iedere maand facturen maken waardoor ik 2016 weer moet laten liggen.
Door mijn autisme heb ik vaak moeite mij te concentreren en zie ik er tegenop om dit soort klusjes te doen, maar als mijn hoofd er naar staat vind ik het eigenlijk best leuk om te doen en is het zo gebeurd.
En gisteren was dus zo'n dag dat mijn hoofd er naar stond!
Ik had eigenlijk boodschappen op de planning staan maar begon met de administratie.
En toen ik eenmaal bezig was zijn we ook maar gelijk door gegaan totdat er zoveel mogelijk af was!
Dan krijg ik ineens een enorme focus en heb ik ook heel helder overzicht van wat ik moet doen.
Ik heb gisteren het volgende gedaan:
- mijn BTW aangifte van het eerste kwartaal van 2017 voor de cupcakes
- het spreadsheet van de boekhouder voor 2016 ingevuld voor de cupcakes
- alle jaaropgaven en dergelijke van 2016 verzameld voor zover ik dat nog niet gedaan had
- mijn man had een draaitabel gemaakt van onze rekeningen en eruit gefilterd wat de boekhouder daarvan nodig heeft, bij openen van het bestand bleek dat alle filters gereset waren (grrr!) en ook nadat we het opnieuw hadden aangepast bleek hij ze weer te resetten bij het afsluiten en openen.
Daar hebben we dus even ruzie mee gehad en ging er een uur werk door het toilet...
Deze dingen hebben wij allemaal opgestuurd naar de boekhouder.
Door het geklooi met het spreadsheet hadden we nog een klusje over wat anders gewoon af was geweest; de cijfers van de online boekhouding van mijn man zijn zaak in een spreadsheet zetten.
Dat hebben we vanmiddag gedaan en ook dat opgestuurd dus nu is het klaar, af, finito!
Nu is het afwachten wanneer de boekhouder de jaarrekeningen en de aangifte af heeft, ik heb gevraagd aan wat voor termijn hij dacht en kreeg als antwoord dat het wel een maand kon duren.
Dat geeft niet natuurlijk, maar ik ben wel heel benieuwd wat eruit gaat komen.
We krijgen ieder jaar terug en omdat ik ons inkomen voor de toeslagen erg hoog opgeef van tevoren, krijgen we ook vaak nog een flink bedrag aan toeslag er bovenop.
Zijn er nog meer mensen zo laat met de aangifte?
Of heeft iedereen hier hem in maart al gedaan? ;)
Ik neem er ook altijd wat voor vrij om het een en ander te regelen, maar er zijn dan ook vaak een hoop andere dingen die moeten gebeuren; na de drukke decembermaand loop ik altijd achter in huis.
Daarbij moet ik voor 2017 ook gewoon iedere maand facturen maken waardoor ik 2016 weer moet laten liggen.
Door mijn autisme heb ik vaak moeite mij te concentreren en zie ik er tegenop om dit soort klusjes te doen, maar als mijn hoofd er naar staat vind ik het eigenlijk best leuk om te doen en is het zo gebeurd.
En gisteren was dus zo'n dag dat mijn hoofd er naar stond!
Ik had eigenlijk boodschappen op de planning staan maar begon met de administratie.
En toen ik eenmaal bezig was zijn we ook maar gelijk door gegaan totdat er zoveel mogelijk af was!
Dan krijg ik ineens een enorme focus en heb ik ook heel helder overzicht van wat ik moet doen.
Ik heb gisteren het volgende gedaan:
- mijn BTW aangifte van het eerste kwartaal van 2017 voor de cupcakes
- het spreadsheet van de boekhouder voor 2016 ingevuld voor de cupcakes
- alle jaaropgaven en dergelijke van 2016 verzameld voor zover ik dat nog niet gedaan had
- mijn man had een draaitabel gemaakt van onze rekeningen en eruit gefilterd wat de boekhouder daarvan nodig heeft, bij openen van het bestand bleek dat alle filters gereset waren (grrr!) en ook nadat we het opnieuw hadden aangepast bleek hij ze weer te resetten bij het afsluiten en openen.
Daar hebben we dus even ruzie mee gehad en ging er een uur werk door het toilet...
Deze dingen hebben wij allemaal opgestuurd naar de boekhouder.
Door het geklooi met het spreadsheet hadden we nog een klusje over wat anders gewoon af was geweest; de cijfers van de online boekhouding van mijn man zijn zaak in een spreadsheet zetten.
Dat hebben we vanmiddag gedaan en ook dat opgestuurd dus nu is het klaar, af, finito!
Nu is het afwachten wanneer de boekhouder de jaarrekeningen en de aangifte af heeft, ik heb gevraagd aan wat voor termijn hij dacht en kreeg als antwoord dat het wel een maand kon duren.
Dat geeft niet natuurlijk, maar ik ben wel heel benieuwd wat eruit gaat komen.
We krijgen ieder jaar terug en omdat ik ons inkomen voor de toeslagen erg hoog opgeef van tevoren, krijgen we ook vaak nog een flink bedrag aan toeslag er bovenop.
Zijn er nog meer mensen zo laat met de aangifte?
Of heeft iedereen hier hem in maart al gedaan? ;)
zaterdag 22 april 2017
Update over het huis
Toen wij in 2012 een brief kregen dat wij ons huis konden kopen was de schatting dat de waarde tussen de 250.000 en 270.000 euro zou liggen, als huurders zouden wij na taxatie een scherp aanbod krijgen.
Omdat wij het financieel zwaar hadden en niet zoveel konden lenen heb ik een mail gestuurd dat wij zeker interesse hadden om ons huis te kopen, maar dan waarschijnlijk over 5 à 10 jaar.
Als antwoord op die mail kreeg ik de mededeling dat de mogelijkheid om ons huis te kopen altijd zou blijven bestaan.
Inmiddels had ik voor dit jaar de aanslag van de gemeentebelasting binnen waar tegenwoordig ook de WOZ-waarde van huurhuizen op vermeld staat.
Die waarde was per 1 januari 2016 €236.000 dus ben ik heel benieuwd wat de woningbouw nu voor ons huis wil hebben.
Ik belde op en kreeg te horen dat er nieuwe afspraken met de gemeentes waren gemaakt over welke en hoeveel huizen er verkocht mochten worden en dat ons huis niet op de lijst stond.
Wat ik eigenlijk vreemd vond want ik dacht dat die afspraken waren gemaakt zodat er voldoende sociale huurwoningen beschikbaar blijven en ons huis is vrije sector.
Uiteraard heb ik aangegeven dat ik die mail had waarin stond dat wij ons huis altijd zouden mogen kopen.
Die wilde ze wel hebben dus ik heb hem doorgestuurd en ik zou binnen een week teruggebeld worden.
Een week later had ik nog niks gehoord en heb ik weer zelf gebeld, mijn verzoek en de mail liggen bij de juridische afdeling om te kijken wat ze er mee kunnen.
Ik vroeg nogmaals naar het feit dat wij in de vrije sector zitten en toen wist ze mij te vertellen dat het ook juist om huizen in de vrije sector gaat vanwege de groeiende groep mensen die teveel verdiend voor sociale huur en te weinig voor een hypotheek.
Nu is het dus afwachten wat er gebeurd.
Of wij ons huis mogen kopen en hoeveel ze er dan voor vragen, ik ben vooral ook benieuwd hoeveel rekening ze er mee houden dat wij de afgelopen 7 jaar al €60.000 aan huur hebben betaald.
Omdat we niet graag op 1 paard wedden zijn we nu ook om ons heen aan het kijken waar we eventueel anders terecht kunnen.
Daarbij hebben we nu 2 huizen op het oog in onze woonplaats waar we willen gaan kijken.
Gelukkig heb ik de afgelopen jaren zoveel opgeruimd dat ik een eventuele verhuizing wel zou zien zitten, daar heb ik toch lang niet aan moeten denken!
Dus het word allemaal even spannend de komende maanden.
Welke problemen liepen jullie tegenaan met het kopen van een huis?
Omdat wij het financieel zwaar hadden en niet zoveel konden lenen heb ik een mail gestuurd dat wij zeker interesse hadden om ons huis te kopen, maar dan waarschijnlijk over 5 à 10 jaar.
Als antwoord op die mail kreeg ik de mededeling dat de mogelijkheid om ons huis te kopen altijd zou blijven bestaan.
Inmiddels had ik voor dit jaar de aanslag van de gemeentebelasting binnen waar tegenwoordig ook de WOZ-waarde van huurhuizen op vermeld staat.
Die waarde was per 1 januari 2016 €236.000 dus ben ik heel benieuwd wat de woningbouw nu voor ons huis wil hebben.
Ik belde op en kreeg te horen dat er nieuwe afspraken met de gemeentes waren gemaakt over welke en hoeveel huizen er verkocht mochten worden en dat ons huis niet op de lijst stond.
Wat ik eigenlijk vreemd vond want ik dacht dat die afspraken waren gemaakt zodat er voldoende sociale huurwoningen beschikbaar blijven en ons huis is vrije sector.
Uiteraard heb ik aangegeven dat ik die mail had waarin stond dat wij ons huis altijd zouden mogen kopen.
Die wilde ze wel hebben dus ik heb hem doorgestuurd en ik zou binnen een week teruggebeld worden.
Een week later had ik nog niks gehoord en heb ik weer zelf gebeld, mijn verzoek en de mail liggen bij de juridische afdeling om te kijken wat ze er mee kunnen.
Ik vroeg nogmaals naar het feit dat wij in de vrije sector zitten en toen wist ze mij te vertellen dat het ook juist om huizen in de vrije sector gaat vanwege de groeiende groep mensen die teveel verdiend voor sociale huur en te weinig voor een hypotheek.
Nu is het dus afwachten wat er gebeurd.
Of wij ons huis mogen kopen en hoeveel ze er dan voor vragen, ik ben vooral ook benieuwd hoeveel rekening ze er mee houden dat wij de afgelopen 7 jaar al €60.000 aan huur hebben betaald.
Omdat we niet graag op 1 paard wedden zijn we nu ook om ons heen aan het kijken waar we eventueel anders terecht kunnen.
Daarbij hebben we nu 2 huizen op het oog in onze woonplaats waar we willen gaan kijken.
Gelukkig heb ik de afgelopen jaren zoveel opgeruimd dat ik een eventuele verhuizing wel zou zien zitten, daar heb ik toch lang niet aan moeten denken!
Dus het word allemaal even spannend de komende maanden.
Welke problemen liepen jullie tegenaan met het kopen van een huis?
zondag 16 april 2017
Zomaar Zondag (3): cupcakes en taarten
Deze keer niet zomaar over mijn week, maar iets waar ik in zijn algemeenheid heel blij van word; mijn cupcakes en taarten.
Als kind was ik al heel creatief, ik schreef gekke verhalen, tekende en knutselde veel en speelde hele verhalen uit met mijn speelgoed.
In mijn puberteit heb ik mij daar een beetje aan vast moeten houden, als het schoolwerk niet lukte ging ik maar tekenen, dan kon ik nog ergens trots op zijn.
Beeldende vorming was ook het enige vak waar ik ruim voldoende voor stond.
Langzaam zijn deze dingen er allemaal uit geslopen, mijn leven werd een opeenstapeling van dingen die MOETEN.
- ik MOET werken (voor het geld)
- ik MOET het huishouden doen (al was het alleen al voor de kinderen)
- ik MOET de administratie bijhouden
en ga zo maar door.
Iedereen met een burn-out zal dit herkennen, je word geleefd en wat je zelf wilt is niet meer belangrijk.
Jarenlang bestonden mijn hobby's uit tv-kijken en computeren, omdat er voor de rest nergens energie voor was.
Want alles wat ik deed kostte alleen maar energie, ik deed niks wat ook energie opleverde.
Ruim 2 jaar geleden ging ik samen met vriendinnen naar een workshop cupcakes versieren.
Wat was dat ontzettend leuk!
Ik voelde mij na die avond helemaal opgeladen en ontspannen, dat was bijna nieuw voor mij.
En toen besloot ik hier meer mee te gaan doen en omdat mensen vroegen of ik het ook op bestelling deed heb ik er een eigen bedrijfje in opgestart.
En zoals ik gisteren al schreef, ging ik er heel actief mee aan de slag, maar momenteel doe ik alleen de bestellingen.
Op zoek naar de juiste balans is er momenteel geen tijd voor een taart voor de lol, maar ik word nog altijd heel blij van iedere bestelling.
Eindelijk iets voor mezelf waarin ik mijn creativiteit kwijt kan!
En ja, dat betekend soms andere dingen schrappen of later moe zijn, maar als ik dit niet ontdekt had had ik waarschijnlijk allang ziek thuis gezeten, al dan niet erger.
Zo heeft het Rijke wijf laatst ook haar superheldencape op moeten hangen en besteed ze nu weer tijd aan haken, knippen en plakken, chapeau!
In maart heb ik ook op een voorjaarsmarkt gestaan met cupcakes en had ik al mijn spullen meegenomen zodat de kinderen daar ook cupcakes konden versieren.
Het slokte mijn hele weekend op maar het was zo ontzettend leuk!
Van het meisje die zat te priegelen om haar eigen naam te spellen tot de jongen die niet de mooiste cupcake had gemaakt maar zo enorm genoot om er mee bezig te zijn :)
Zie hier de foto's:
Als kind was ik al heel creatief, ik schreef gekke verhalen, tekende en knutselde veel en speelde hele verhalen uit met mijn speelgoed.
In mijn puberteit heb ik mij daar een beetje aan vast moeten houden, als het schoolwerk niet lukte ging ik maar tekenen, dan kon ik nog ergens trots op zijn.
Beeldende vorming was ook het enige vak waar ik ruim voldoende voor stond.
Langzaam zijn deze dingen er allemaal uit geslopen, mijn leven werd een opeenstapeling van dingen die MOETEN.
- ik MOET werken (voor het geld)
- ik MOET het huishouden doen (al was het alleen al voor de kinderen)
- ik MOET de administratie bijhouden
en ga zo maar door.
Iedereen met een burn-out zal dit herkennen, je word geleefd en wat je zelf wilt is niet meer belangrijk.
Jarenlang bestonden mijn hobby's uit tv-kijken en computeren, omdat er voor de rest nergens energie voor was.
Want alles wat ik deed kostte alleen maar energie, ik deed niks wat ook energie opleverde.
Ruim 2 jaar geleden ging ik samen met vriendinnen naar een workshop cupcakes versieren.
Wat was dat ontzettend leuk!
Ik voelde mij na die avond helemaal opgeladen en ontspannen, dat was bijna nieuw voor mij.
En toen besloot ik hier meer mee te gaan doen en omdat mensen vroegen of ik het ook op bestelling deed heb ik er een eigen bedrijfje in opgestart.
En zoals ik gisteren al schreef, ging ik er heel actief mee aan de slag, maar momenteel doe ik alleen de bestellingen.
Op zoek naar de juiste balans is er momenteel geen tijd voor een taart voor de lol, maar ik word nog altijd heel blij van iedere bestelling.
Eindelijk iets voor mezelf waarin ik mijn creativiteit kwijt kan!
En ja, dat betekend soms andere dingen schrappen of later moe zijn, maar als ik dit niet ontdekt had had ik waarschijnlijk allang ziek thuis gezeten, al dan niet erger.
Zo heeft het Rijke wijf laatst ook haar superheldencape op moeten hangen en besteed ze nu weer tijd aan haken, knippen en plakken, chapeau!
In maart heb ik ook op een voorjaarsmarkt gestaan met cupcakes en had ik al mijn spullen meegenomen zodat de kinderen daar ook cupcakes konden versieren.
Het slokte mijn hele weekend op maar het was zo ontzettend leuk!
Van het meisje die zat te priegelen om haar eigen naam te spellen tot de jongen die niet de mooiste cupcake had gemaakt maar zo enorm genoot om er mee bezig te zijn :)
Zie hier de foto's:
Zondag maakte ik een taart die de overbuurvrouw had besteld:
En afgelopen woensdag heb ik een taart gemaakt voor de paasviering bij mijn oudste op school:
En dit weekend heb ik ook 2 bestellingen, april zit lekker vol.
En; het levert nog wat op ook!
Zowel financieel als persoonlijk :)
Welke hobby hebben jullie 'nodig'?
zaterdag 15 april 2017
Het klad erin
Ik ken mezelf een beetje en weet het, maar toch baal ik er wel eens van; ik begin altijd heel enthousiast aan dingen (en dan kost het enorm veel tijd, slecht voor de balans), maar na een tijdje komt het klad erin.
Zo blog ik nu niet zo vaak als dat ik zou willen, een hoop andere dingen slokken mijn tijd op.
Ik houd mijn uitgaven nog steeds bij, maar er bovenop zitten is er niet echt meer bij.
Op het moment dat ik bij ben met mijn huishouden, wil ik dat graag volhouden omdat dat eigenlijk nog altijd het minste tijd kost, maar helaas loop ik nu weer achter met mijn was en heb ik een hele lijst met klusjes die ik nog wil doen.
Ok, het helpt niet dat ik (weer) ziek ben geweest en flink wat bestellingen voor de taarten en cupcakes heb, maar toch.
En dan die taarten en cupcakes, toen ik daar 2 jaar geleden mee begon maakte ik heel enthousiast regelmatig iets om uit te proberen en voor de lol.
Ook daar kan ik nu de tijd niet voor vinden en ik ben blij als ik een bestelling heb want dan 'moet' ik.
Terwijl het mij zoveel oplevert om het te doen, maar daarover morgen meer.
Dan heb ik nog dat mijn portfolio niet af is...
Er moeten nog facturen gemaakt worden...
Zal ik nog doorgaan? 😉
Ik heb na mijn diagnose een cursus planning en organisatie voor autisten gedaan, om te kijken of ik daar iets aan zou hebben. Maar alledrie mijn begeleiders waren het erover eens; het ligt niet aan mijn planning, er ligt teveel op mijn bord!
Bovendien ben ik te veeleisend naar mijzelf en mijn omgeving toe.
Goed is goed genoeg.
Ik heb het er toch moeilijk mee, dat het klad erin komt betekend niet alleen dat de dingen niet perfect gebeuren, maar naar mijn idee nog niet eens goed.
Dat er dan te weinig gebeurt.
Het is dan een stukje balans dat ik mis.
Hebben jullie dat ook?
Misschien nog tips die helpen om vol te houden?
Zo blog ik nu niet zo vaak als dat ik zou willen, een hoop andere dingen slokken mijn tijd op.
Ik houd mijn uitgaven nog steeds bij, maar er bovenop zitten is er niet echt meer bij.
Op het moment dat ik bij ben met mijn huishouden, wil ik dat graag volhouden omdat dat eigenlijk nog altijd het minste tijd kost, maar helaas loop ik nu weer achter met mijn was en heb ik een hele lijst met klusjes die ik nog wil doen.
Ok, het helpt niet dat ik (weer) ziek ben geweest en flink wat bestellingen voor de taarten en cupcakes heb, maar toch.
En dan die taarten en cupcakes, toen ik daar 2 jaar geleden mee begon maakte ik heel enthousiast regelmatig iets om uit te proberen en voor de lol.
Ook daar kan ik nu de tijd niet voor vinden en ik ben blij als ik een bestelling heb want dan 'moet' ik.
Terwijl het mij zoveel oplevert om het te doen, maar daarover morgen meer.
Dan heb ik nog dat mijn portfolio niet af is...
Er moeten nog facturen gemaakt worden...
Zal ik nog doorgaan? 😉
Ik heb na mijn diagnose een cursus planning en organisatie voor autisten gedaan, om te kijken of ik daar iets aan zou hebben. Maar alledrie mijn begeleiders waren het erover eens; het ligt niet aan mijn planning, er ligt teveel op mijn bord!
Bovendien ben ik te veeleisend naar mijzelf en mijn omgeving toe.
Goed is goed genoeg.
Ik heb het er toch moeilijk mee, dat het klad erin komt betekend niet alleen dat de dingen niet perfect gebeuren, maar naar mijn idee nog niet eens goed.
Dat er dan te weinig gebeurt.
Het is dan een stukje balans dat ik mis.
Hebben jullie dat ook?
Misschien nog tips die helpen om vol te houden?
zondag 9 april 2017
Zomaar Zondag (2)
Helaas nog geen aanmeldingen voor deze rubriek, maar ik ben hem toch vooral voor mezelf gestart dus vertel ik nog even over mijn week.
Ik moet flink mijn best doen om de positieve punten van deze week te vinden.
Ik zal eerst eens vertellen hoe deze is verlopen zodat jullie weten waar ik het over heb:
Vorige week had ik op mijn werk overlegd dat ik in april graag nog iets vrij wilde hebben voor de administratie en omdat ze mij iedere keer zo nodig hebben wilde ik niet zomaar iets vrij vragen met de kans dat dat dan niet zou kunnen.
In eerste instantie dacht de planner dat ik pas in week 17 aan de beurt zou komen, maar zaterdag belde ze op dat ik deze (afgelopen) maandag en dinsdag vrij kon krijgen, woensdag had ik al vrij.
Dat is fijn natuurlijk, maar ik voelde mij deze week niet fit, ontzettend verkouden en daardoor veel moeite om mijn hoofd écht wakker te krijgen waardoor ik iedere dag pas laat begon aan de administratie.
Bovendien kwam ik tot de conclusie dat we vergeten waren BTW aangifte te doen voor de zaak van mijn man, totaal niet meer aan gedacht in alle drukte!
Woensdag was ik dus nog niet zover als dat ik zou willen en ondanks dat mijn moeder wist dat ik speciaal daarvoor vrij had kwam ze onverwacht langs, ze moest nog wat met mij afrekenen.
Mijn man nam 's middags een vriendje van mijn middelste mee waar ik niet op zat te wachten; die was maandag ook al geweest en moet je een beetje in de gaten houden.
Maandag deed hij de poortdeur zomaar open waardoor de hand van mijn middelste ertussen zat en de hond er vandoor ging.
Ook kwam de buurvrouw nog om de kinderen te knippen en toen iedereen weer de deur uit was zat ik op de bank te janken.
Wat word er soms toch makkelijk vergeten dat ik óók autist ben en zoveel drukte helemaal niet kan hebben.
Donderdag nacht heb ik weer gewerkt en dat viel niet mee door mijn verkoudheid.
Vrijdag nacht moest ik weer maar toen ik uit bed kwam deed alles zeer, was ik duizelig en had ik hoofdpijn. Ik kon niet anders dan mij ziekmelden en de hele dag op bed liggen.
Zaterdag voelde ik mij nog ziek maar slapen lukte niet meer, mijn hoofd zat in standje overdrive en mijn hele lichaam stond op high alert! Wanhopig werd ik ervan, wat resulteerde in ruzie met mijn man, die ook moe en gespannen is (we hebben het alweer goedgemaakt hoor).
Dus de positieve kanten van deze week, ook al zijn ze ver te zoeken:
- het was fijn dat ik zo snel vrij kon krijgen en niet nog een paar weken hoefde te wachten
- ik mag dan niet zoveel gedaan hebben wat ik hoopte maar alles wat er gedaan is, is maar wel mooi gebeurd!
Zo hebben we dus de BTW aangifte gedaan (jammer van de boete) en ik heb álle papieren verzameld, uitgezocht en opgeborgen. Dat scheelt toch weer!
- de kinderen zijn weer geknipt en zien er weer stoer uit, het was hard nodig 😊
- de kinderen hebben veel geholpen deze week, zonder gezeur. Voor sommige klusjes kregen ze een extra zakcentje want ze zijn druk aan het sparen voor nieuwe Lego sets, heerlijk als ze een doel hebben!
- ik heb gisteren op het blog even dankbaar stilgestaan bij het feit dat het hier zo opgeruimd is, vroeger was een paar dagen ziek zijn funest omdat ik al chronisch achter liep en nu kan ik ook een paar dagen de boel de boel laten
Ik heb mijn best gedaan, maar dit waren ze voor deze week.
Wil je ook graag vertellen over jouw (rot)week, met nadruk op de positieve punten?
Stuur dan een e-mail via het contact formulier hiernaast.
Ik moet flink mijn best doen om de positieve punten van deze week te vinden.
Ik zal eerst eens vertellen hoe deze is verlopen zodat jullie weten waar ik het over heb:
Vorige week had ik op mijn werk overlegd dat ik in april graag nog iets vrij wilde hebben voor de administratie en omdat ze mij iedere keer zo nodig hebben wilde ik niet zomaar iets vrij vragen met de kans dat dat dan niet zou kunnen.
In eerste instantie dacht de planner dat ik pas in week 17 aan de beurt zou komen, maar zaterdag belde ze op dat ik deze (afgelopen) maandag en dinsdag vrij kon krijgen, woensdag had ik al vrij.
Dat is fijn natuurlijk, maar ik voelde mij deze week niet fit, ontzettend verkouden en daardoor veel moeite om mijn hoofd écht wakker te krijgen waardoor ik iedere dag pas laat begon aan de administratie.
Bovendien kwam ik tot de conclusie dat we vergeten waren BTW aangifte te doen voor de zaak van mijn man, totaal niet meer aan gedacht in alle drukte!
Woensdag was ik dus nog niet zover als dat ik zou willen en ondanks dat mijn moeder wist dat ik speciaal daarvoor vrij had kwam ze onverwacht langs, ze moest nog wat met mij afrekenen.
Mijn man nam 's middags een vriendje van mijn middelste mee waar ik niet op zat te wachten; die was maandag ook al geweest en moet je een beetje in de gaten houden.
Maandag deed hij de poortdeur zomaar open waardoor de hand van mijn middelste ertussen zat en de hond er vandoor ging.
Ook kwam de buurvrouw nog om de kinderen te knippen en toen iedereen weer de deur uit was zat ik op de bank te janken.
Wat word er soms toch makkelijk vergeten dat ik óók autist ben en zoveel drukte helemaal niet kan hebben.
Donderdag nacht heb ik weer gewerkt en dat viel niet mee door mijn verkoudheid.
Vrijdag nacht moest ik weer maar toen ik uit bed kwam deed alles zeer, was ik duizelig en had ik hoofdpijn. Ik kon niet anders dan mij ziekmelden en de hele dag op bed liggen.
Zaterdag voelde ik mij nog ziek maar slapen lukte niet meer, mijn hoofd zat in standje overdrive en mijn hele lichaam stond op high alert! Wanhopig werd ik ervan, wat resulteerde in ruzie met mijn man, die ook moe en gespannen is (we hebben het alweer goedgemaakt hoor).
Dus de positieve kanten van deze week, ook al zijn ze ver te zoeken:
- het was fijn dat ik zo snel vrij kon krijgen en niet nog een paar weken hoefde te wachten
- ik mag dan niet zoveel gedaan hebben wat ik hoopte maar alles wat er gedaan is, is maar wel mooi gebeurd!
Zo hebben we dus de BTW aangifte gedaan (jammer van de boete) en ik heb álle papieren verzameld, uitgezocht en opgeborgen. Dat scheelt toch weer!
- de kinderen zijn weer geknipt en zien er weer stoer uit, het was hard nodig 😊
- de kinderen hebben veel geholpen deze week, zonder gezeur. Voor sommige klusjes kregen ze een extra zakcentje want ze zijn druk aan het sparen voor nieuwe Lego sets, heerlijk als ze een doel hebben!
- ik heb gisteren op het blog even dankbaar stilgestaan bij het feit dat het hier zo opgeruimd is, vroeger was een paar dagen ziek zijn funest omdat ik al chronisch achter liep en nu kan ik ook een paar dagen de boel de boel laten
Ik heb mijn best gedaan, maar dit waren ze voor deze week.
Wil je ook graag vertellen over jouw (rot)week, met nadruk op de positieve punten?
Stuur dan een e-mail via het contact formulier hiernaast.
zaterdag 8 april 2017
Verzamelwoede en minimalisme
Mijn moeder is iemand die graag spullen verzamelde en als ik ergens interesse in had kreeg ik daar ook altijd spullen voor om te verzamelen.
Ik heb ook altijd geleerd dat het zonde is om dingen weg te doen.
In mijn puberteit ben ik ook nog zelf een verzameling begonnen, van bierspullen.
Mijn kamertje stond vol met spullen en dozen, die toen ik bij mijn man ging wonen de schuur in gingen.
We verhuisde naar een eengezinswoning en daar gingen de dozen met spullen naar zolder.
Druk als ik was met ons gezinsleven en het feit dat het niet in de weg stond heb ik er jaren niet naar omgekeken.
Mijn man gaf zijn lessen in de enorme schuur en het huis was een rommeltje maar de echte rommel stond op zolder.
En toen verhuisde we weer, naar een grotere woning welliswaar, maar de schuur was heel klein en mijn man moest in huis les gaan geven.
In eerste instantie zat hij in de kleine kamer op de eerste verdieping omdat wij op zolder nog kamers moesten bouwen.
Voor de dozen die in het vorige huis op zolder stonden was geen plek meer en ze stonden overal; op zolder, in onze slaapkamer, in de schuur, in de woonkamer...
Ik voelde mij overstelpt door de hoeveelheid en ging ermee aan de slag. Ik begon met mijn bierverzameling in de veronderstelling dat ik die goed zou kunnen verkopen, maar dat viel nog tegen.
Uiteindelijk ben ik het meeste kwijtgeraakt op de kofferbakverkoop waar ik regelmatig heen ging maar wat er na een keer of 6 overbleef is naar de kringloop gegaan.
Doos voor doos zocht ik ook de rest van de spullen uit, een gedeelte is verkocht via marktplaats, een gedeelte op de kofferbakverkoop en wat ik niet op die manier kwijtraakte ging naar de kringloop.
Het was een heel leerproces, sommige dingen heb ik wel 6 keer in mijn handen gehad voordat het weg kon.
Dat ik vanuit huis had meegekregen dat verzamelen leuk is en dat spullen weg doen zonde is, knaagde aan mij.
Als autist zijnde (wat ik toen nog niet wist) zijn de dingen die je hebt aangeleerd heel sterk aanwezig.
Langzaam maar zeker ging de knop om en kwam de realisatie dat ik het ook anders kon doen dan vroeger bij ons thuis en dat die spullen je alleen maar in de weg zitten.
Maar omdat ik zo druk bezig was met die spullen, bleven andere dingen liggen en liep ik chronisch achter met het huishouden.
Mijn man staat als muzikant regelmatig in de krant en daarom mocht er geen krant ongezien de papiercontainer in, totdat er dus in mijn keuken een stapel van minimaal honderd kranten lag.
Ook de rest van de papieren stapelde zich op, evenals een heleboel andere rommel.
Het is niet dat ik niks weg kan doen, maar alles wat hier de deur uit gaat moet een bestemming hebben, er mocht niks zomaar de container in...
Bovendien hadden wij het financieel heel zwaar en wilde ik alles verkopen wat ik verkopen kon, daarvoor kreeg ik ook spullen van andere mensen: 'jij staat toch regelmatig op de kofferbakverkoop? Alsjeblieft, ik heb nog een doos voor je'.
En aangezien mijn energie ook met ups en downs beperkt aanwezig was raakte ik ondergesneeuwd, iedere klus was enorm groot geworden en het overzicht was kwijt.
Inmiddels kreeg ik mijn diagnose en mijn behandelaar vond dat ik bij de gemeente hulp moest aanvragen en die heb ik gelukkig gekregen, want zelf kwam ik er niet meer uit.
Mijn hulp deed iedere week iets in het huishouden waardoor ik langzaam maar zeker steeds meer rotzooi kon opruimen.
En nu na jaren kan ik zeggen dat ik zodanig geminimaliseerd heb, dat er geen grote klussen meer zijn in huis.
Het zijn alleen nog maar kleine dingetjes die moeten gebeuren, zoals eventjes het fotohart wat van de muur was gevallen weer even ophangen. Jarenlang bleef dat liggen omdat het geen prioriteit had en nu kom ik er gewoon weer aan toe!
Kan ik zeggen dat ik minimalist ben geworden?
Nee, dat niet. Maar alle overbodige rommel 'waar ik niet blij van word' is het huis uit en de hoeveelheid spullen die ik nu nog heb is behapbaar voor mij.
Er is weer overzicht en omdat ik nu gewoon iedere keer een klein klusje kan doen blijft dat ook zo.
Alles heeft een plekje en rommel die het huis inkomt krijgt hooguit 2 weken de kans om zich op te stapelen voordat ik het beetpak en weg doe of opberg.
Mijn huis is weer van mij en een fijne plek om te wonen, al duurde het proces om op dit punt te komen 7 jaar!
Aan iedereen die hetzelfde probleem heeft: er is hoop! Mij is het ook gelukt, maar heb geduld. Jaren aan rommel laten zich niet in 1 dag opruimen.
En dan nu de afsluitende vraag:
In welke fase van opruimen zit jij?
Ik heb ook altijd geleerd dat het zonde is om dingen weg te doen.
In mijn puberteit ben ik ook nog zelf een verzameling begonnen, van bierspullen.
Mijn kamertje stond vol met spullen en dozen, die toen ik bij mijn man ging wonen de schuur in gingen.
We verhuisde naar een eengezinswoning en daar gingen de dozen met spullen naar zolder.
Druk als ik was met ons gezinsleven en het feit dat het niet in de weg stond heb ik er jaren niet naar omgekeken.
Mijn man gaf zijn lessen in de enorme schuur en het huis was een rommeltje maar de echte rommel stond op zolder.
En toen verhuisde we weer, naar een grotere woning welliswaar, maar de schuur was heel klein en mijn man moest in huis les gaan geven.
In eerste instantie zat hij in de kleine kamer op de eerste verdieping omdat wij op zolder nog kamers moesten bouwen.
Voor de dozen die in het vorige huis op zolder stonden was geen plek meer en ze stonden overal; op zolder, in onze slaapkamer, in de schuur, in de woonkamer...
Ik voelde mij overstelpt door de hoeveelheid en ging ermee aan de slag. Ik begon met mijn bierverzameling in de veronderstelling dat ik die goed zou kunnen verkopen, maar dat viel nog tegen.
Uiteindelijk ben ik het meeste kwijtgeraakt op de kofferbakverkoop waar ik regelmatig heen ging maar wat er na een keer of 6 overbleef is naar de kringloop gegaan.
Doos voor doos zocht ik ook de rest van de spullen uit, een gedeelte is verkocht via marktplaats, een gedeelte op de kofferbakverkoop en wat ik niet op die manier kwijtraakte ging naar de kringloop.
Het was een heel leerproces, sommige dingen heb ik wel 6 keer in mijn handen gehad voordat het weg kon.
Dat ik vanuit huis had meegekregen dat verzamelen leuk is en dat spullen weg doen zonde is, knaagde aan mij.
Als autist zijnde (wat ik toen nog niet wist) zijn de dingen die je hebt aangeleerd heel sterk aanwezig.
Langzaam maar zeker ging de knop om en kwam de realisatie dat ik het ook anders kon doen dan vroeger bij ons thuis en dat die spullen je alleen maar in de weg zitten.
Maar omdat ik zo druk bezig was met die spullen, bleven andere dingen liggen en liep ik chronisch achter met het huishouden.
Mijn man staat als muzikant regelmatig in de krant en daarom mocht er geen krant ongezien de papiercontainer in, totdat er dus in mijn keuken een stapel van minimaal honderd kranten lag.
Ook de rest van de papieren stapelde zich op, evenals een heleboel andere rommel.
Het is niet dat ik niks weg kan doen, maar alles wat hier de deur uit gaat moet een bestemming hebben, er mocht niks zomaar de container in...
Bovendien hadden wij het financieel heel zwaar en wilde ik alles verkopen wat ik verkopen kon, daarvoor kreeg ik ook spullen van andere mensen: 'jij staat toch regelmatig op de kofferbakverkoop? Alsjeblieft, ik heb nog een doos voor je'.
En aangezien mijn energie ook met ups en downs beperkt aanwezig was raakte ik ondergesneeuwd, iedere klus was enorm groot geworden en het overzicht was kwijt.
Inmiddels kreeg ik mijn diagnose en mijn behandelaar vond dat ik bij de gemeente hulp moest aanvragen en die heb ik gelukkig gekregen, want zelf kwam ik er niet meer uit.
Mijn hulp deed iedere week iets in het huishouden waardoor ik langzaam maar zeker steeds meer rotzooi kon opruimen.
En nu na jaren kan ik zeggen dat ik zodanig geminimaliseerd heb, dat er geen grote klussen meer zijn in huis.
Het zijn alleen nog maar kleine dingetjes die moeten gebeuren, zoals eventjes het fotohart wat van de muur was gevallen weer even ophangen. Jarenlang bleef dat liggen omdat het geen prioriteit had en nu kom ik er gewoon weer aan toe!
Kan ik zeggen dat ik minimalist ben geworden?
Nee, dat niet. Maar alle overbodige rommel 'waar ik niet blij van word' is het huis uit en de hoeveelheid spullen die ik nu nog heb is behapbaar voor mij.
Er is weer overzicht en omdat ik nu gewoon iedere keer een klein klusje kan doen blijft dat ook zo.
Alles heeft een plekje en rommel die het huis inkomt krijgt hooguit 2 weken de kans om zich op te stapelen voordat ik het beetpak en weg doe of opberg.
Mijn huis is weer van mij en een fijne plek om te wonen, al duurde het proces om op dit punt te komen 7 jaar!
Aan iedereen die hetzelfde probleem heeft: er is hoop! Mij is het ook gelukt, maar heb geduld. Jaren aan rommel laten zich niet in 1 dag opruimen.
En dan nu de afsluitende vraag:
In welke fase van opruimen zit jij?
 |
| En ondanks al dat minimaliseren blijft verhuizen toch altijd gewoon een puinhoop ;) |
maandag 3 april 2017
Klanten massaal de winkel uitgejaagd
Er is altijd zoveel om te doen; we zouden allemaal moeten shoppen bij lokale ondernemers om ze te steunen en de leegstand tegen te gaan.
Ik ben het maar ten dele eens met deze stelling, ik vind het namelijk niet mijn taak om eigenhandig de lokale ondernemers in stand te houden zonder dat daar iets tegenover staat.
Bovendien kunnen de verhuurders ook de huur van hun panden verlagen voor de ondernemer, dan hoeft het niet allemaal uit mijn zak te komen en kunnen de lokale ondernemers misschien hun prijzen verlagen.
Zo koop ik Lego sets zo goedkoop mogelijk via internet, ik ben een dief van mijn eigen portemonnee als ik dat niet doe, een grote set in de winkel is zó €40 duurder.
Fietsen, spullen voor de dieren en soms kleding koop ik wel het liefst in een winkel omdat je daar advies en een bepaalde service bij krijgt.
En sommige dingen heb je gewoon liever 'live' in je handen zoals schoenen en kleding voor de kinderen, zodat je kan passen.
Ik ga ook graag naar het dorp, meestal naar aanleiding van iets wat ik nodig heb en/of in een folder heb gezien en vaak snuffel ik dan ook even bij wat andere winkels (meestal wel met een bepaald doel).
Maar nu had ik dus een paar dingen gezien in de folders; t-shirts voor de kinderen bij de H.ema en de dvd 'fantastic beasts and how to find them' bij het K.ruidvat waar ik ook spaarpunten kon inleveren voor korting (die zou dan in de kadootjes-doos gaan tot de juiste gelegenheid).
Bij beide winkels heb ik deze spullen niet gevonden en toen ik er naar vroeg was het antwoord: misschien kan je het nog online bestellen.
En zo worden we dus massaal de winkels uitgejaagd door deze grootgrutters waardoor er straks geen winkel meer overblijft.
Want zeg nou eerlijk, wie neemt er dan nog de moeite naar het dorp of de stad te gaan als je toch nooit kan vinden wat je zoekt?!!
En dan stopt ook het snuffelen, waardoor er misschien wel minder verkocht word, zeker bij de kleine ondernemers.
En dan vraag je je toch af wat ze nou willen met de lokkertjes uit de folder?
Dat je naar de winkel komt en misschien meer koopt?
Of dat je het online besteld zodat alle winkels straks dicht kunnen?
Wat vinden jullie hiervan?
Ik ben het maar ten dele eens met deze stelling, ik vind het namelijk niet mijn taak om eigenhandig de lokale ondernemers in stand te houden zonder dat daar iets tegenover staat.
Bovendien kunnen de verhuurders ook de huur van hun panden verlagen voor de ondernemer, dan hoeft het niet allemaal uit mijn zak te komen en kunnen de lokale ondernemers misschien hun prijzen verlagen.
Zo koop ik Lego sets zo goedkoop mogelijk via internet, ik ben een dief van mijn eigen portemonnee als ik dat niet doe, een grote set in de winkel is zó €40 duurder.
Fietsen, spullen voor de dieren en soms kleding koop ik wel het liefst in een winkel omdat je daar advies en een bepaalde service bij krijgt.
En sommige dingen heb je gewoon liever 'live' in je handen zoals schoenen en kleding voor de kinderen, zodat je kan passen.
Ik ga ook graag naar het dorp, meestal naar aanleiding van iets wat ik nodig heb en/of in een folder heb gezien en vaak snuffel ik dan ook even bij wat andere winkels (meestal wel met een bepaald doel).
Maar nu had ik dus een paar dingen gezien in de folders; t-shirts voor de kinderen bij de H.ema en de dvd 'fantastic beasts and how to find them' bij het K.ruidvat waar ik ook spaarpunten kon inleveren voor korting (die zou dan in de kadootjes-doos gaan tot de juiste gelegenheid).
Bij beide winkels heb ik deze spullen niet gevonden en toen ik er naar vroeg was het antwoord: misschien kan je het nog online bestellen.
En zo worden we dus massaal de winkels uitgejaagd door deze grootgrutters waardoor er straks geen winkel meer overblijft.
Want zeg nou eerlijk, wie neemt er dan nog de moeite naar het dorp of de stad te gaan als je toch nooit kan vinden wat je zoekt?!!
En dan stopt ook het snuffelen, waardoor er misschien wel minder verkocht word, zeker bij de kleine ondernemers.
En dan vraag je je toch af wat ze nou willen met de lokkertjes uit de folder?
Dat je naar de winkel komt en misschien meer koopt?
Of dat je het online besteld zodat alle winkels straks dicht kunnen?
Wat vinden jullie hiervan?
zondag 2 april 2017
Zomaar zondag (1)
Bloggen doe ik nog niet erg consequent en dat had ik ook niet van mijzelf verwacht toen ik eraan begon.
Hoewel ik het belangrijk vind om regelmatig wat te schrijven, is de voornaamste reden dat ik het blog begon dat ik er al jaren mee rond liep dat ik ook graag mijn verhaal kwijt wil, net als al die andere bloggers die ik al jaren volg.
Bovendien is het een stok achter de deur voor mijn challenge, die niet zo goed loopt als ik gehoopt had, maar dat is niet erg zoals meer geld minder stress vandaag al omschreef.
Een rubriek opstarten is misschien niet zo handig in mijn geval, maar ik heb een goede reden om het wel te proberen;
Als ik een rotdag/rotweek heb gehad, heb ik de neiging daarover te blijven nadenken. Ik wil niet zeggen dat ik erin blijf hangen waardoor ik niet verder kom, maar het houd mij wel bezig.
Daarom wil ik op 'zomaar zondag' terugkijken naar de positieve punten van de week, want die verdienen meer aandacht.
En er zijn meer mensen die dat zouden moeten doen, dus heb je een rotweek gehad?
Dan wil ik jullie op zondag een platform bieden om dit te delen met nadruk op wat er wél goed ging.
Als je interesse hebt om mee te doen kan je mij via het formulier hiernaast e-mailen.
Ik zal dan de ene week mijn eigen verhaal vertellen, de andere week laat ik iemand anders aan het woord (mag anoniem, hoeft niet).
Bij deze ga ik van start:
- Kwam ik maandag nog voor de vierde keer in twee weken te laat op mijn werk, de rest van de week is het mij wél gelukt om op tijd te komen, dankzij voldoende rust en het instellen van een ander geluid op 1 van mijn wekkers.
- Ze durfde het op mijn werk nog steeds aan om mij voor een extra nacht te vragen en ik vroeg of ik nog iets vrij kon krijgen voor de administratie waardoor ik nu tot donderdag niet hoef te werken.
- Het is mij deze week gelukt om facturen te maken voor de zaak van mijn man; als ik toch ergens blij van word, dan is het wel centjes binnenhalen :)
- 2x per jaar betalen ze op mijn werk overuren uit, die in eerste instantie als tijd-voor-tijd worden bijgeschreven. Ik had natuurlijk belachelijk veel gewerkt de afgelopen periode en daarom krijg ik nu €120 netto meer uitbetaald deze keer
- We hadden eten besteld op maandag uit 'noodzaak', maar ik heb er enorm van genoten. Wij bestellen dan Griek in Poeldijk (geen aandelen) en dat is echt heerlijk!
- De kinderen hadden een goede week, voor mijn middelste begon het minder goed omdat hij vanwege de fysio op school 'de buitendienst' had gemist in de klas. Gelukkig kon hij hem thuis terugkijken op de tv omdat wij uitzending gemist erop hebben zitten. Verder zijn ze heel veel met Lego aan het spelen geweest sinds we het weer opgeruimd hadden, overzicht doet spelen! En de oudste (11) had een 9,5 voor zijn Engels toets, het ene foutje dat hij gemaakt had was dat hij 'board' had opgeschreven terwijl ze 'plate' bedoelde. Het is allebei een prima vertaling van bord dus dat vind ik dan ook niet zo erg.
- De voorjaarsmarkt waar ik vorige week had gestaan met mijn cupcakes was echt superleuk en de verkoop verliep best goed.
Op de dag zelf heb ik alleen mijn kosten terugverdiend maar ik heb wel al 2 bestellingen binnengekregen en waarschijnlijk volgen er nog meer!
Zo, en wie bijt volgende week de kop af?
Hoewel ik het belangrijk vind om regelmatig wat te schrijven, is de voornaamste reden dat ik het blog begon dat ik er al jaren mee rond liep dat ik ook graag mijn verhaal kwijt wil, net als al die andere bloggers die ik al jaren volg.
Bovendien is het een stok achter de deur voor mijn challenge, die niet zo goed loopt als ik gehoopt had, maar dat is niet erg zoals meer geld minder stress vandaag al omschreef.
Een rubriek opstarten is misschien niet zo handig in mijn geval, maar ik heb een goede reden om het wel te proberen;
Als ik een rotdag/rotweek heb gehad, heb ik de neiging daarover te blijven nadenken. Ik wil niet zeggen dat ik erin blijf hangen waardoor ik niet verder kom, maar het houd mij wel bezig.
Daarom wil ik op 'zomaar zondag' terugkijken naar de positieve punten van de week, want die verdienen meer aandacht.
En er zijn meer mensen die dat zouden moeten doen, dus heb je een rotweek gehad?
Dan wil ik jullie op zondag een platform bieden om dit te delen met nadruk op wat er wél goed ging.
Als je interesse hebt om mee te doen kan je mij via het formulier hiernaast e-mailen.
Ik zal dan de ene week mijn eigen verhaal vertellen, de andere week laat ik iemand anders aan het woord (mag anoniem, hoeft niet).
Bij deze ga ik van start:
- Kwam ik maandag nog voor de vierde keer in twee weken te laat op mijn werk, de rest van de week is het mij wél gelukt om op tijd te komen, dankzij voldoende rust en het instellen van een ander geluid op 1 van mijn wekkers.
- Ze durfde het op mijn werk nog steeds aan om mij voor een extra nacht te vragen en ik vroeg of ik nog iets vrij kon krijgen voor de administratie waardoor ik nu tot donderdag niet hoef te werken.
- Het is mij deze week gelukt om facturen te maken voor de zaak van mijn man; als ik toch ergens blij van word, dan is het wel centjes binnenhalen :)
- 2x per jaar betalen ze op mijn werk overuren uit, die in eerste instantie als tijd-voor-tijd worden bijgeschreven. Ik had natuurlijk belachelijk veel gewerkt de afgelopen periode en daarom krijg ik nu €120 netto meer uitbetaald deze keer
- We hadden eten besteld op maandag uit 'noodzaak', maar ik heb er enorm van genoten. Wij bestellen dan Griek in Poeldijk (geen aandelen) en dat is echt heerlijk!
- De kinderen hadden een goede week, voor mijn middelste begon het minder goed omdat hij vanwege de fysio op school 'de buitendienst' had gemist in de klas. Gelukkig kon hij hem thuis terugkijken op de tv omdat wij uitzending gemist erop hebben zitten. Verder zijn ze heel veel met Lego aan het spelen geweest sinds we het weer opgeruimd hadden, overzicht doet spelen! En de oudste (11) had een 9,5 voor zijn Engels toets, het ene foutje dat hij gemaakt had was dat hij 'board' had opgeschreven terwijl ze 'plate' bedoelde. Het is allebei een prima vertaling van bord dus dat vind ik dan ook niet zo erg.
- De voorjaarsmarkt waar ik vorige week had gestaan met mijn cupcakes was echt superleuk en de verkoop verliep best goed.
Op de dag zelf heb ik alleen mijn kosten terugverdiend maar ik heb wel al 2 bestellingen binnengekregen en waarschijnlijk volgen er nog meer!
Zo, en wie bijt volgende week de kop af?
Abonneren op:
Posts (Atom)